Olduğun gibi mi Anlaşıldığın gibi mi?

Bir sen varsın olduğun gibi. Nasıl davranmak istiyorsan öyle davrandığın. Kimseyi düşünmeden sadece kendinden sorumlu olduğun. Kim ne der umursamadan, istedim ki yaptım diyebilen.

Bir  de senden beklenilen bir sen. İstenilen rollere uygun, sorgulamadan denileni yapan bir sen. İstenilen olduğunda alkışlanan, istenilmeyeni yaptığında yadırganan sen.

Hepimiz içimizden geldiği gibi davranmak, hesapsız yaşamayı becerebilmek isteriz. Ki bunu yapabildiğimiz anlar gerçekten rahat ve huzurlu hissederiz kendimizi. O anlar nasıl mutluluk vericidir. Ne kadar da az ve bir o kadar da değerlidir hayatımızda.

Sahip olduğumuz kimlik ile bizden beklenilen rol arasında gidip geliyoruz her daim. “İçimden gelen başka ama böyle davranmak zorundayım” dediğimiz anlar çoğalıyor git gide. Bir gün kendimiz gibi bir gün bizden beklenilen gibi. Süreç hep böyle ilerliyor. Bizi yoran da bu değil mi zaten?

Aman ayıp olmasın aman kimse kırılmasın diyerek kendimizden ödün verdiğimiz anlar o kadar fazla ki. Kim için ya da ne için peki? Gün sonunda, gerçekten sen nasılsın? 

Öyle ki gördüğümüz bir fotoğraftan ne kadar mutlu ya da ne kadar üzgün yorumunu yapabiliriz. Ama bilmiyoruz ki o fotoğrafın ardındaki hikayeyi. Kimsenin  taktığı maskesinin altındaki gerçeği göremeyiz anında. Gerçek mi rol mü bilemeyiz.  

Peki ya sen? 

Olduğun gibi misin yoksa 

Göründüğün gibi mi?